|
|
Ballasten van Mein Gleis: verschil tussen versiesUit BeneluxSpoor.net - Encyclopedie
Versie van 19 feb 2013 om 20:55
Onder redactie van: BeneluxSpoor.net / Auteur: Lars-Christian Uhlig - Bewerkt door Dick van der Knaap
"Mein Gleis" super realisme
Het paar wielen van Kleinmodellbahn op de foto heeft bijvoorbeeld een spoorkranshoogte van bijna 1,2 mm en rijdt daardoor zonder problemen over de railstoelen. Een Märklin Pwgs 41 heeft wielen met een spoorkranshoogte van meer dan 1,4 mm en komt daardoor niet zonder te ratelen over de railstoelen. Märklin wielen zijn dus onbruikbaar. De Fleischmann VT 95 had problemen om, zonder te ratelen, over het spoor met stalen dwarsliggers van Tillig te komen. De spoorkranshoogte van ongeveer 1,25 mm is overigens ook groter dan de norm. Anderszins is tussen de railstoelen en de bovenkant van de spoorstaaf bij de Tillig stalen dwarsliggers ook hier-en-daar slechts iets meer dan 1,2 mm ruimte (is niet bij elke dwarsligger zo krap). Op de Weinert-rails functioneren ook deze wielen, die ik na de ombouw van de VT 95 naar RP 25 nog bewaard had voor testdoeleinden. Ik hoop, dat dit bij het inschatten een beetje verder helpt.
Behandeling van de railstoelenAls eerste laag heb ik, na het verwijderen van de spoorstaven, grijsbruin gebruikt. Dat werd verkregen door mengen van Vallejo-kleuren en daarna met de airbrush opgebracht. Door de aansluitende stappen wordt deze relatief lichte kleur weer iets donkerder. Het spoor moet er aan het eind van de behandelingen echter opgebleekt en sterk verouderd uitzien. De railstoelen worden aansluitend met een roestkleur geverfd. Daarbij heb ik slechts zeer weinig verf uit de vrije hand over de railstoelen gespoten. De spoorstaven worden eveneens met deze kleur bewerkt.
Als volgende laag komt nu met aanstekerbenzine verdunde olieverf aan de beurt, waardoor een grijsgroen oppervlak zou moeten ontstaan. Met een fijn penseel wordt het op dwarsliggers en de railstoelen aangebracht. De pigmenten vullen vooral de houtnerfstructuur en de hoekjes van de railstoelen. Met de op proef weer aangebrachte spoorstaven wordt hier deze fase van het werk vastgelegd.
De olieverf is zo'n beetje droog, zodat ik nu verder kan werken. Na de laatste foto's had ik nog een keer een dun laagje bruinachtige olieverf op de dwarsliggers aangebracht, omdat de kleur mij iets té groen was. Na een dag drogen heb ik daarna de spoorstaven en de railstoelen met gebruiksklare washing 'Standard Rust Effects' van MIG meerdere keren behandeld. Hwt gaat hier om een relatief dunvloeibare oplossing met heel fijn gemalen roestrood gekleurde pigmenten. Daardoor moet de gelijkmatige roestkleur van de rails onregelmatiger en daardoor levendiger worden. Omdat het een zijspoor betreft, waarop geen treinverkeer plaatsvindt, moet de kleur van de rails overwegend roestroodbruin blijven. Daar, waar treinen rijden, zijn de rails en ook het ballastbed meer bruinachtig door wat achterblijft bij het remmen. Op opstel- of rangeersporen is dit remstof niet aanwezig.
Ter voorbereiding van het 'landschap' rechts en links van de rails heb ik het oppervlak van het hout met omberkleurige dispersieverf geschilderd. Aansluitend heb ik gezeefde fijne aarde opgebracht. Die werd eerst in de bakoven bij 70 graden gedesinfecteerd.
Deze laatste foto toont de toestand voor het behandelen met impregneermiddel. Pas daarna krijgen rails en ballastbed hun uiteindelijke kleur.
Hier is thans het verlijmde ballast te zien. Het is, ten opzichte van onverlijmd ballast, maar een tikje donkerder, maar het ligt dan ook compacter op elkaar.Voor het verlijmen heb ik wateroplosbaar impregneermiddel gebruikt, dat met een pipet wordt ingedruppeld. Voor betere bevochtiging wordt de hele rails met bedding tevoren nog voorbereid door besproeien met water met een drupje afwasmiddel.
Helaas bleef op de dwarsliggers deze washing nog als zijdemat laagje achter. Daarom heb ik het oppervlak van de bielzen weer met een wattenstaafje met isopropanol afgewreven. Op de laag daaronder, de olieverf, heeft dat geen effect.
Begrassen
Nadat de kleur van ballast en rails enigszins voldeden aan mijn voorstellingen, werd het groen aangebracht. Eerst werd de rails met crepe-plakband afgedekt, zodat niet te veel groene draadjes in het ballastbed bleven hangen. Daarna heb ik de lage begroeiïng bij het spoor (mos en dergelijke) met fijne vlokken van Woodland Scenics nagebootst. De foto is 's morgens bij daglicht gemaakt, waardoor het iets blauwer lijkt dan op de andere foto's.
De spijker vooraan in de grondplaat dient overigens voor de aarding van de elektrostaat. De overige foto's werden gemaakt bij het licht van een enkele bureaulamp, bij gebrek aan daglicht. Tenslotte heb ik aan de rand van het ballastbed nog enkele bosjes uit beige vezels geplaatst. Tenslotte moet de omgeving van dit spoor een situatie aan de rand van het station in de late zomer voorstellen.
Bij de railstaven boven de dubbele dwarsliggers zijn geen raillasplaatjes te zien. Ten eerste had ik die niet op voorraad, ten tweede speelde de overweging dat in de loop der tijd bij de spoorwegen steeds meer rails werd gelast, zonder dat de dwarsliggers werden vernieuwd – en natuurlijk heb ik deze situatie als voorbeeld genomen. Als er dan met een Wagen op het spoor wordt gerangeerd, zou het er kunnen uitzien als op foto 19.Tenslotte nog een overzichtsopname. De Brawa Kmmks 51, zo uit de fabriek, is slechts te gast. De kleine Jung-rangeertractor van Real-Modell is op foto 20 bezig om lege open wagens (type O) naar het aansluitspoor te rangeren.
Meer informatie
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
