Ballasten van Mein GleisUit BeneluxSpoor.net - Encyclopedie
Onder redactie van: BeneluxSpoor.net / Auteur: Lars-Christian Uhlig - Bewerkt door Dick van der Knaap
"Mein Gleis" super realisme
Het paar wielen van Kleinmodellbahn op de foto heeft bijvoorbeeld een spoorkranshoogte van bijna 1,2 mm en rijdt daardoor zonder problemen over de railstoelen. Een Märklin Pwgs 41 heeft wielen met een spoorkranshoogte van meer dan 1,4 mm en komt daardoor niet zonder te ratelen over de railstoelen. Märklin wielen zijn dus onbruikbaar. De Fleischmann VT 95 had problemen om, zonder te ratelen, over het spoor met stalen dwarsliggers van Tillig te komen. De spoorkranshoogte van ongeveer 1,25 mm is overigens ook groter dan de norm. Anderszins is tussen de railstoelen en de bovenkant van de spoorstaaf bij de Tillig stalen dwarsliggers ook hier-en-daar slechts iets meer dan 1,2 mm ruimte (is niet bij elke dwarsligger zo krap). Op de Weinert-rails functioneren ook deze wielen, die ik na de ombouw van de VT 95 naar RP 25 nog bewaard had voor testdoeleinden. Ik hoop, dat dit bij het inschatten een beetje verder helpt.
Behandeling van de railstoelenAls eerste laag heb ik, na het verwijderen van de spoorstaven, grijsbruin gebruikt. Dat werd verkregen door mengen van Vallejo-kleuren en daarna met de airbrush opgebracht. Door de aansluitende stappen wordt deze relatief lichte kleur weer iets donkerder. Het spoor moet er aan het eind van de behandelingen echter opgebleekt en sterk verouderd uitzien. De railstoelen worden aansluitend met een roestkleur geverfd. Daarbij heb ik slechts zeer weinig verf uit de vrije hand over de railstoelen gespoten. De spoorstaven worden eveneens met deze kleur bewerkt.
Als volgende laag komt nu met aanstekerbenzine verdunde olieverf aan de beurt, waardoor een grijsgroen oppervlak zou moeten ontstaan. Met een fijn penseel wordt het op dwarsliggers en de railstoelen aangebracht. De pigmenten vullen vooral de houtnerfstructuur en de hoekjes van de railstoelen. Met de op proef weer aangebrachte spoorstaven wordt hier deze fase van het werk vastgelegd.
De olieverf is zo'n beetje droog, zodat ik nu verder kan werken. Na de laatste foto's had ik nog een keer een dun laagje bruinachtige olieverf op de dwarsliggers aangebracht, omdat de kleur mij iets té groen was. Na een dag drogen heb ik daarna de spoorstaven en de railstoelen met gebruiksklare washing 'Standard Rust Effects' van MIG meerdere keren behandeld. Hwt gaat hier om een relatief dunvloeibare oplossing met heel fijn gemalen roestrood gekleurde pigmenten. Daardoor moet de gelijkmatige roestkleur van de rails onregelmatiger en daardoor levendiger worden. Omdat het een zijspoor betreft, waarop geen treinverkeer plaatsvindt, moet de kleur van de rails overwegend roestroodbruin blijven. Daar, waar treinen rijden, zijn de rails en ook het ballastbed meer bruinachtig door wat achterblijft bij het remmen. Op opstel- of rangeersporen is dit remstof niet aanwezig.
Ter voorbereiding van het 'landschap' rechts en links van de rails heb ik het oppervlak van het hout met omberkleurige dispersieverf geschilderd. Aansluitend heb ik gezeefde fijne aarde opgebracht. Die werd eerst in de bakoven bij 70 graden gedesinfecteerd.
Deze laatste foto toont de toestand voor het behandelen met impregneermiddel. Pas daarna krijgen rails en ballastbed hun uiteindelijke kleur.
Hier is thans het verlijmde ballast te zien. Het is, ten opzichte van onverlijmd ballast, maar een tikje donkerder, maar het ligt dan ook compacter op elkaar.Voor het verlijmen heb ik wateroplosbaar impregneermiddel gebruikt, dat met een pipet wordt ingedruppeld. Voor betere bevochtiging wordt de hele rails met bedding tevoren nog voorbereid door besproeien met water met een drupje afwasmiddel.
Helaas bleef op de dwarsliggers deze washing nog als zijdemat laagje achter. Daarom heb ik het oppervlak van de bielzen weer met een wattenstaafje met isopropanol afgewreven. Op de laag daaronder, de olieverf, heeft dat geen effect.
Begrassen
Nadat de kleur van ballast en rails enigszins voldeden aan mijn voorstellingen, werd het groen aangebracht. Eerst werd de rails met crepe-plakband afgedekt, zodat niet te veel groene draadjes in het ballastbed bleven hangen. Daarna heb ik de lage begroeiïng bij het spoor (mos en dergelijke) met fijne vlokken van Woodland Scenics nagebootst. De foto is 's morgens bij daglicht gemaakt, waardoor het iets blauwer lijkt dan op de andere foto's.
Der Nagel vorn im Grundbrett dient übrigens der Erdung des Elektrostaten.
Zum Schluss habe ich am Rand des Schotterbetts nochmals einige Büschel vor allem aus beigen Fasern platziert. Schließlich soll die Umgebung dieses Gleises einen ungepflegten Zustand am Rande des Bahnhofs im Spätsommer darstellen.
Wie dasa bereits angemerkt hat, sind in den Schienen über den Doppelschwellen keine Schienenlaschen zu sehen. Einerseits hatte ich keine vorrätig, aber andererseits wurden im Laufe der Zeit bei der Bahn immer mehr Gleise verschweißt, ohne dass die Schwellen neu verlegt wurden – und natürlich habe ich mir diese Situation zum Vorbild genommen.
Danke an alle für Eure Komplimente. Es hat dadurch um so mehr Spaß gemacht, über die Feiertage immer wieder mal an dem kleinen Brettechen herumzubasteln und ab und zu ein Foto zu schießen. Heute hatte ich gehofft, das Gleis mal bei Sonnenlicht fotografieren zu können, doch als ich Kamera und Stativ fertig aufgebaut hatte, zog Regen auf, der den Plan vereitelt hat. Dann musste also doch noch der Blitz mit der Softbox aufgebaut werden, um wenigstens die Sonne zu imitieren … Hier ist also der kleine Jung-Rangiertraktor von Real-Modell dabei, leere O-Wagen im Anschlussgleis zu rangieren.
Meer informatie
|